วันนี้เราจะพาให้ทุกท่านได้ไปรู้จักกับร้านขายของแห่งหนึ่งในย่านของ เก็นโซเคียว !!
เจ้าของร้านโควรินโดว
โมริจิกะ รินโนะสุเกะ Rinnosuke Morichika
หรือทื่ทุกท่านได้รู้จักในนามว่าทื่สามีของ Keine (ว่างๆจะทำข่าวงานแต่งให้)
อาชีพ : เจ้าของร้านอุปกรณ์
ความสามารถ : ทราบชื่อและประโยชน์ของอุปกรณ์แต่ไม่รู้วิธีใช้...
ที่อยู่อาศัย : ร้านโควรินโดว (ตั้งในทำเลทื่คนไม่กล้าเข้าแล้วเสือกบอกว่า " ขาดทุน ")
เจ้าของร้านโควรินโดว, ร้านขายอุปกรณ์ซึ่งเปิดกิจการอยู่ตรงทางเข้าป่าเวทมนตร์
ในร้านโควรินโดวไม่มีพนักงานคนอื่นเลย
หากจะให้พูดชี้ชัด, เขาไม่ใช่มนุษย์ แต่เป็นลูกครึ่งระหว่างมนุษย์กับโยวไค
จึงมีอายุขัยยืนยาวกว่ามนุษย์ แต่คงเพราะไม่ได้ฝึกฝีมือ ทำให้ไม่แข็งแกร่งเท่าใดนัก
ในอดีตเขาเคยทำงานให้กับตระกูลคิริซาเมะซึ่งเป็นบริษัทจำหน่ายอุปกรณ์ที่
ใหญ่ที่สุด แต่เมื่อความสามารถของตัวเองตื่นขึ้นก็คิดขึ้นมาว่า
จะมัวทำงานในร้านอุปกรณ์ธรรมดาอย่างนี้ไม่ได้ ต้องเป็นอุปกรณ์ที่ไม่ว่าใครก็เดือดร้อนเพราะไม่รู้วิธีใช้ต่างหากจากนั้นก็แยกตัวออกมาตั้งร้านของตัวเอง
อุปกรณ์ที่ไม่ว่าใครก็เดือดร้อนเพราะไม่รู้วิธีใช้ ก็คงไม่พ้นอุปกรณ์จากโลกภายนอก
เขาเป็นคนที่รอบรู้ แต่มีนิสัยชอบคิดหมกมุ่นด้วยตัวเดียวอยู่เรื่อยจนไม่ค่อยออกมาจากร้าน และแสดงความเย็นชาแม้แต่กับลูกค้าเป็นนิสัยที่ไม่เหมาะกับการทำมาค้าขายยิ่งนัก
ความสามารถ
มีความสามารถในการรู้ชื่อและคุณประโยชน์ของอุปกรณ์ต่างๆ*
* เดาเอา
แม้แต่อุปกรณ์ที่เพิ่งเคยเห็นครั้งแรก,
เพียงแค่ได้มองก็จะมีชื่อของมันลอยขึ้นมาในหัว, และเพียงแค่เอ่ยปากพูดชื่อของมันออกมาก็จะสามารถจินตนาการประโยชน์การใช้งานของมันได้
นับว่าเป็นความสามารถที่เหมาะกับร้านอุปกรณ์อย่างมาก แต่ก็มีจุดบอดร้ายแรงเพียงอย่างเดียวเท่านั้น
นั่นคือการที่รู้ไปไม่ถึงวิธีใช้งานของอุปกรณ์นั้นๆ
ด้วยเหตุนี้จึงทำให้อุปกรณ์ส่วนใหญ่ที่หาได้ในร้านโควรินโดวเป็นอุปกรณ์ที่ต้องตรวจสอบค้นหาวิธีการใช้งานด้วยตัวเอง*
*อุปกรณ์จากโลกภายนอกนั้นมีของที่ไม่สามารถรู้วิธีใช้ได้ด้วยลางสังหรณ์อยู่มากเกินไป
แต่กระนั้นก็ยังมีอุปกรณ์ส่วนหนึ่งที่เข้าใจถึงวิธีใช้งาน, บางชิ้นสามารถใช้งานได้ตามปกติอย่างเต็มประสิทธิภาพ
หากใช้งานมันได้ ก็จะสามารถทำการรับความเมตตาจากวิทยาการชั้นสูงของโลกภายนอกได้ แต่ขายอุปกรณ์ที่ใช้งานได้ส่วนใหญ่นั้นเขาจะไม่ขาย
กล่าวคือ รับความเมตตาจากวิทยาการชั้นสูงของโลกภายนอกแต่เพียงผู้เดียว นั่นเอง
(สำนวน "รับความเมตตาจาก..." นี้ปกติจะใช้กับพวกเทพเจ้าหรือธรรมชาติอันยิ่งใหญ่ เช่น จากแสงอาทิตย์ จากเทพเจ้า ฯลฯ)
(มีความหมายถึงการได้รับประโยชน์และความสุขจากสิ่งนั้นๆ)
แม้ว่าจะไม่มีเจ้าของร้านคนไหนที่ไม่เหมาะกับการทำมาค้าขายขนาดนี้อีกแล้ว
แต่ก็มีเพียงร้านโควรินโดวเท่านั้นที่จำหน่ายอุปกรณ์จากโลกภายนอก จึงมีลูกค้าขาประจำอยู่เหมือนกัน
(มิโกะไถ่ตัง&แม่มดจอมโด้ของ)
ร้านโควริวโดว
อาคารแบบต่างประเทศซึ่งมีข้าวของวางระเกะระกะไม่เป็นที่เป็นทาง โดยมีป่าเวทมนตร์อยู่เบื้องหลัง
นั่นล่ะ ร้านโควรินโดว
เป็นร้านที่จำหน่ายอุปกรณ์จำพวก อุปกรณ์จากโลกภายนอก, อุปกรณ์ของโยวไค, อุปกรณ์ของโลกวิญญาณ อะไรทำนองนั้นมากกว่าของใช้ประจำวัน
ร้านโควรินโดวไม่ปฏิเสธทั้งมนุษย์และโยวไค ไม่ว่าใครก็เข้าไปจับจ่ายได้
ภายในร้านมีสิ่งของมากมายถูกจัดวางไว้อย่างลวกๆ จนนึกได้แค่อย่างเดียวว่าเป็นคลังสินค้า
สิ่งของที่ถูกวางเรียงรายล้วนเต็มไปด้วยของที่ไม่รู้ว่ามันคืออะไรกันแน่ ดังนั้นถ้าสนใจของชิ้นไหนขึ้นมาก็ต้องถามเจ้าของร้านเท่านั้น
ไม่มีราคาแปะไว้และไม่รู้ราคาตลาด จึงควรระวังเรื่องราคาเปลี่ยนแปลงตามใจปากของเจ้าของร้าน
(เวลาไปซื้ออย่าพูดอะไรทื่มันไม่เข้าหูนะเดียวนํ้าตาตกเพราะของแพงหูฉี่)
ด้านในของร้านมีคลังสินค้าที่ค่อนข้างใหญ่เอาการอยู่ และอุปกรณ์ที่หลับใหลอยู่ในที่แห่งนั้นล้วนเป็นสินค้าไม่ขาย
การที่ไม่ขายสินค้าที่ตัวเองถูกใจหรือเห็นว่ามีประโยชน์จนไม่รู้ว่ามีความตั้งใจจะค้าขายรึเปล่า* ก็ถือเป็นลักษณะเด่นของร้านโควรินโดว
*ไม่มีหรอก
สินค้าหลักที่กำลังวางขายในร้านโควรินโดว
・Stove
ต่อให้เป็นฤดูหนาว แต่ในร้านโควรินโดวก็ยังอบอุ่น
ออกจะถึงขั้นร้อนเสียด้วยซ้ำ แต่ยังไงเสียก็ต้องนับเป็นพระคุณของเจ้า Stove (เครื่องทำความร้อน) ตัวนี้
แต่เชื้อเพลิงของมันไม่สามารถหาได้โดยทั่วไป* ดังนั้นซื้อไปก็ไม่มีประโยชน์
*3แล้วเขาไปเอาเชื้อเพลิงมาจากไหนกันนะ
・Personal Computer
ภูตรับใช้ของโลกภายนอก*
*ภูตรับใช้แพ้น้ำ, เจ้า Computer นี่จึงแพ้น้ำเช่นกัน
สามารถรวบรวมข้อมูลได้ในพริบตาด้วยคำสั่งง่ายๆ
แม้จะมีรูปร่างมากมายหลายแบบ แต่เจ้าของร้านไม่เคยแม้แต่จะทดลองใช้งาน
พูดได้เต็มปากว่า ซื้อไปก็เปล่าประโยชน์
・โทรศัพท์มือถือ
สามารถใช้สนทนากับผู้ที่อยู่ไกลออกไปได้
ดูเหมือนจะเป็นรูปแบบใหม่ล่าสุดซึ่งสามารถติดต่อพูดคุยได้กระทั่งบรรพบุรุษที่อยู่ในโลกวิญญาณ แต่เจ้านี่ก็ยังไม่เคยทดลองใช้เช่นกัน
คงเอาไปใช้ได้แค่เป็นหนึ่งในห่ากระสุน โดยขว้างออกไปสุดแรงเท่านั้น
・กล้องถ่ายรูป
กล้องถ่ายรูปแบบเดียวกับที่พวกเทนกุใช้กัน
แต่มีขนาดเล็กและบางเบากว่ากล้องถ่ายรูปของเทนกุ
ดูเหมือนเจ้าของร้านจะกล่าวไว้ว่า มันมีอีกชื่อว่า Digital Camera
ไม่ว่าจะทำยังไงกับเจ้านี่ ก็ไม่มีภาพถ่ายออกมาเลย
การาคุตะ
(หมายถึง สิ่งของที่ไม่มีค่าแล้วหรือใช้งานไม่ได้แล้ว ว่าง่ายๆก็คือ ขยะ)
・Television (TV)
กล่องที่สามารถฉายวิญญาณของทิวทัศน์ที่อยู่ไกลออกมาได้
สิ่งที่ฉายภาพมนุษย์จะมีวิญญาณมาสิงสู่ได้ง่าย, น่าจะใช้ประโยชน์ในการเก็บพลังวิญญาณได้
・เครื่องกรองน้ำ
อุปกรณ์ลึกลับที่สามารถทำให้น้ำใสสะอาดได้ด้วยการผ่านน้ำลงไปในตัวมัน
แต่รสชาติแย่โดยไม่ทราบสาเหตุ สงสัยของเก่าเกินไป
จึงไม่เป็นที่นิยม
・เครื่องเกม PS3 3DS PSP PSV Xbox
กล่องปริศนา
ของเล่นของโลกภายนอก
มีรูปแบบหลากหลาย
วิธีเล่นไม่แน่ชัด แต่นิยมเอามาตั้งวงเตะเล่นกันแบบเคะมาริ
(กีฬาเตะบอลรูปแบบหนึ่งของญีปุ่น เป็นที่นิยมในยุคเฮย์อัน)
หลังจากทื่ได้เดินชมไปทั่วร้านแล้วท่านก็จะสะดุดไปมองเห็นรูปนี้เข้า !!
ไม่ก็....
แต่เนื่องจากมันหล่อเกินไปเลยหารู้เสื่อมชวนให้นํ้าลายไหลกัน
(คาดว่านํ้าลายจะไม่ไหลอะดิ)
พ่องงงงงงง !!! (หลายท่านคงพูดแบบนี้ 100%)
เอาเป็นว่าวันๆพื่แกไม่ขายของก็คงใชว์ห่วยนะแหล่ะ
จบละ อาเวเซชา ละชะช่า ~ สาระมีแค่ต้นตอน ~....
